هنر ریدینگ در علوم انسانی یک رویکرد چند جانبه برای درگیر شدن با متونی است که تجربه انسانی، جامعه، فرهنگ و تاریخ را بررسی میکنند. بر خلاف علوم، جایی که شواهد تجربی و دادههای کمّی اغلب اولویت دارند، ریدینگ در علوم انسانی شامل وارد شدن به پیچیدگیهای اندیشه، احساس و بیان انسان است. این یک هنر است که نه تنها تفسیر معنای لغات را میطلبد، بلکه توانایی تفسیر نمادها، استعارهها و آلیگوریها را نیز در بر دارد. ریدرهای علوم انسانی باید از طریق لایههای معنا، متن، و اهمیت تاریخی حرکت کنند تا کاملاً غنای متن را درک کنند. علاوه بر این، ریدینگ در علوم انسانی یک فرایند تعاملی است که تفکر انتقادی، همدلی و داخلی را تشویق میکند. این امر ریدرها را به سوال کردن فرضیات، چالش دادن دیدگاهها، و در نظر گرفتن پیامدهای اخلاقی و اخلاقی اعمال و ارزشهای انسانی تشویق میکند. از طریق هنر ریدینگ، افراد به فهمی عمیقتر از فرهنگها، فلسفهها و باورهای متنوع دست پیدا میکنند، که به فهم بهتری از پیچیدگیهای وضعیت انسانی کمک میکند. به طور خلاصه، هنر ریدینگ در علوم انسانی به عنوان یک دروازه به اکتشاف فکری، قدردانی فرهنگی، و روشنایی شخصی خدمت میکند.
در مجموعه علوم انسانی، ریدینگ به عنوان یک عنصر اساسی برای درک گستردهتر مفاهیم و مسائل اجتماعی، فرهنگی، و تاریخی ارزشمند است. این هنر نه تنها به افراد کمک میکند تا با نظریات و دیدگاههای مختلفی که در متون حاضر میباشند، آشنا شوند، بلکه از طریق تفکر انتقادی و تحلیل متون، این افراد را به چالش کشیده و به فهم بهتری از مسائل جامعهشان دست یابیم. همچنین، ریدینگ در علوم انسانی به عنوان یک فرآیند تفکری است که از افراد میخواهد تا از منابع متنوعی استفاده کنند و اطلاعات را با دقت و کیفیت بالا مورد بررسی قرار دهند.